disparatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of disparō (separate, divide).

Participle

disparātus (feminine disparāta, neuter disparātum); first/second-declension participle

  1. divided, separated, having been divided.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative disparātus disparāta disparātum disparātī disparātae disparāta
genitive disparātī disparātae disparātī disparātōrum disparātārum disparātōrum
dative disparātō disparātae disparātō disparātīs
accusative disparātum disparātam disparātum disparātōs disparātās disparāta
ablative disparātō disparātā disparātō disparātīs
vocative disparāte disparāta disparātum disparātī disparātae disparāta

Descendants

  • English: disparate
  • French: disparate
  • Italian: disparato

References

  • "disparatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • disparatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • disparatus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016