dispensandus

Latin

Etymology

Future passive participle of dispensō.

Participle

dispēnsandus (feminine dispēnsanda, neuter dispēnsandum); first/second-declension participle

  1. which is to be dispensed; managed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dispēnsandus dispēnsanda dispēnsandum dispēnsandī dispēnsandae dispēnsanda
genitive dispēnsandī dispēnsandae dispēnsandī dispēnsandōrum dispēnsandārum dispēnsandōrum
dative dispēnsandō dispēnsandae dispēnsandō dispēnsandīs
accusative dispēnsandum dispēnsandam dispēnsandum dispēnsandōs dispēnsandās dispēnsanda
ablative dispēnsandō dispēnsandā dispēnsandō dispēnsandīs
vocative dispēnsande dispēnsanda dispēnsandum dispēnsandī dispēnsandae dispēnsanda