dispiciendus
Latin
Etymology
Future passive participle of dispiciō.
Participle
dispiciendus (feminine dispicienda, neuter dispiciendum); first/second-declension participle
- which is to be perceived, discovered, considered
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dispiciendus | dispicienda | dispiciendum | dispiciendī | dispiciendae | dispicienda | |
| genitive | dispiciendī | dispiciendae | dispiciendī | dispiciendōrum | dispiciendārum | dispiciendōrum | |
| dative | dispiciendō | dispiciendae | dispiciendō | dispiciendīs | |||
| accusative | dispiciendum | dispiciendam | dispiciendum | dispiciendōs | dispiciendās | dispicienda | |
| ablative | dispiciendō | dispiciendā | dispiciendō | dispiciendīs | |||
| vocative | dispiciende | dispicienda | dispiciendum | dispiciendī | dispiciendae | dispicienda | |