dispositus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of dispōnō (“dispose, distribute, arrange”).
Participle
dispositus (feminine disposita, neuter dispositum); first/second-declension participle
- disposed, distributed, arranged
- placed here and there, arrayed (in proper order), set or lay (in order)
- appointed, posted, stationed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dispositus | disposita | dispositum | dispositī | dispositae | disposita | |
| genitive | dispositī | dispositae | dispositī | dispositōrum | dispositārum | dispositōrum | |
| dative | dispositō | dispositae | dispositō | dispositīs | |||
| accusative | dispositum | dispositam | dispositum | dispositōs | dispositās | disposita | |
| ablative | dispositō | dispositā | dispositō | dispositīs | |||
| vocative | disposite | disposita | dispositum | dispositī | dispositae | disposita | |
Derived terms
References
- “dispositus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “dispositus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "dispositus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- dispositus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- dispositus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016
- https://logeion.uchicago.edu/dispono
- https://www.online-latin-dictionary.com/latin-english-dictionary.php?lemma=DISPONOR100