dispositus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of dispōnō (dispose, distribute, arrange).

Participle

dispositus (feminine disposita, neuter dispositum); first/second-declension participle

  1. disposed, distributed, arranged
  2. placed here and there, arrayed (in proper order), set or lay (in order)
  3. appointed, posted, stationed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dispositus disposita dispositum dispositī dispositae disposita
genitive dispositī dispositae dispositī dispositōrum dispositārum dispositōrum
dative dispositō dispositae dispositō dispositīs
accusative dispositum dispositam dispositum dispositōs dispositās disposita
ablative dispositō dispositā dispositō dispositīs
vocative disposite disposita dispositum dispositī dispositae disposita

Derived terms

References