disquirendus
Latin
Etymology
Future passive participle of disquīrō.
Participle
disquīrendus (feminine disquīrenda, neuter disquīrendum); first/second-declension participle
- which is to be investigated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | disquīrendus | disquīrenda | disquīrendum | disquīrendī | disquīrendae | disquīrenda | |
| genitive | disquīrendī | disquīrendae | disquīrendī | disquīrendōrum | disquīrendārum | disquīrendōrum | |
| dative | disquīrendō | disquīrendae | disquīrendō | disquīrendīs | |||
| accusative | disquīrendum | disquīrendam | disquīrendum | disquīrendōs | disquīrendās | disquīrenda | |
| ablative | disquīrendō | disquīrendā | disquīrendō | disquīrendīs | |||
| vocative | disquīrende | disquīrenda | disquīrendum | disquīrendī | disquīrendae | disquīrenda | |