disseminatio
Latin
Etymology
Noun
dissēminātiō f (genitive dissēminātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dissēminātiō | dissēminātiōnēs |
| genitive | dissēminātiōnis | dissēminātiōnum |
| dative | dissēminātiōnī | dissēminātiōnibus |
| accusative | dissēminātiōnem | dissēminātiōnēs |
| ablative | dissēminātiōne | dissēminātiōnibus |
| vocative | dissēminātiō | dissēminātiōnēs |
Descendants
- Catalan: disseminació
- English: dissemination
- French: dissémination
- Italian: disseminazione
- Portuguese: disseminação
- Romanian: diseminație
- Russian: диссеминация (disseminacija)
- Spanish: diseminación
References
- “disseminatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- disseminatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.