dissentiendus
Latin
Etymology
Future passive participle of dissentiō.
Participle
dissentiendus (feminine dissentienda, neuter dissentiendum); first/second-declension participle
- which is to be dissented
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dissentiendus | dissentienda | dissentiendum | dissentiendī | dissentiendae | dissentienda | |
| genitive | dissentiendī | dissentiendae | dissentiendī | dissentiendōrum | dissentiendārum | dissentiendōrum | |
| dative | dissentiendō | dissentiendae | dissentiendō | dissentiendīs | |||
| accusative | dissentiendum | dissentiendam | dissentiendum | dissentiendōs | dissentiendās | dissentienda | |
| ablative | dissentiendō | dissentiendā | dissentiendō | dissentiendīs | |||
| vocative | dissentiende | dissentienda | dissentiendum | dissentiendī | dissentiendae | dissentienda | |