dissimus
Latin
Adjective
dīssimus (superlative, feminine dīssima, neuter dīssimum); first/second declension
- superlative degree of dīvus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dīssimus | dīssima | dīssimum | dīssimī | dīssimae | dīssima | |
| genitive | dīssimī | dīssimae | dīssimī | dīssimōrum | dīssimārum | dīssimōrum | |
| dative | dīssimō | dīssimae | dīssimō | dīssimīs | |||
| accusative | dīssimum | dīssimam | dīssimum | dīssimōs | dīssimās | dīssima | |
| ablative | dīssimō | dīssimā | dīssimō | dīssimīs | |||
| vocative | dīssime | dīssima | dīssimum | dīssimī | dīssimae | dīssima | |