dissuendus
Latin
Etymology
Future passive participle of dissuō
Participle
dissuendus (feminine dissuenda, neuter dissuendum); first/second-declension participle
- which is to be unstitched
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dissuendus | dissuenda | dissuendum | dissuendī | dissuendae | dissuenda | |
| genitive | dissuendī | dissuendae | dissuendī | dissuendōrum | dissuendārum | dissuendōrum | |
| dative | dissuendō | dissuendae | dissuendō | dissuendīs | |||
| accusative | dissuendum | dissuendam | dissuendum | dissuendōs | dissuendās | dissuenda | |
| ablative | dissuendō | dissuendā | dissuendō | dissuendīs | |||
| vocative | dissuende | dissuenda | dissuendum | dissuendī | dissuendae | dissuenda | |