distagadur
Breton
Etymology
From
distag
+
-adur
.
Noun
distagadur
m
(
plural
distagadurioù
)
separation
,
detachment
pronunciation
Mutation
Mutation
of
distagadur
unmutated
soft
aspirate
hard
singular
distagadur
zistagadur
unchanged
tistagadur
plural
distagadurioù
zistagadurioù
unchanged
tistagadurioù