distinendus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of distineō
Participle
distinendus (feminine distinenda, neuter distinendum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | distinendus | distinenda | distinendum | distinendī | distinendae | distinenda | |
| genitive | distinendī | distinendae | distinendī | distinendōrum | distinendārum | distinendōrum | |
| dative | distinendō | distinendae | distinendō | distinendīs | |||
| accusative | distinendum | distinendam | distinendum | distinendōs | distinendās | distinenda | |
| ablative | distinendō | distinendā | distinendō | distinendīs | |||
| vocative | distinende | distinenda | distinendum | distinendī | distinendae | distinenda | |