distonanță
Romanian
Etymology
From distona + -anță.
Noun
distonanță f (plural distonanțe)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | distonanță | distonanța | distonanțe | distonanțele | |
| genitive-dative | distonanțe | distonanței | distonanțe | distonanțelor | |
| vocative | distonanță, distonanțo | distonanțelor | |||