distorquendus
Latin
Etymology
Future passive participle of distorqueō.
Participle
distorquendus (feminine distorquenda, neuter distorquendum); first/second-declension participle
- which is to be distorted
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | distorquendus | distorquenda | distorquendum | distorquendī | distorquendae | distorquenda | |
| genitive | distorquendī | distorquendae | distorquendī | distorquendōrum | distorquendārum | distorquendōrum | |
| dative | distorquendō | distorquendae | distorquendō | distorquendīs | |||
| accusative | distorquendum | distorquendam | distorquendum | distorquendōs | distorquendās | distorquenda | |
| ablative | distorquendō | distorquendā | distorquendō | distorquendīs | |||
| vocative | distorquende | distorquenda | distorquendum | distorquendī | distorquendae | distorquenda | |