distorquendus

Latin

Etymology

Future passive participle of distorqueō.

Participle

distorquendus (feminine distorquenda, neuter distorquendum); first/second-declension participle

  1. which is to be distorted

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative distorquendus distorquenda distorquendum distorquendī distorquendae distorquenda
genitive distorquendī distorquendae distorquendī distorquendōrum distorquendārum distorquendōrum
dative distorquendō distorquendae distorquendō distorquendīs
accusative distorquendum distorquendam distorquendum distorquendōs distorquendās distorquenda
ablative distorquendō distorquendā distorquendō distorquendīs
vocative distorquende distorquenda distorquendum distorquendī distorquendae distorquenda