distracturus
Latin
Etymology
Future active participle of distrahō.
Participle
distractūrus (feminine distractūra, neuter distractūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | distractūrus | distractūra | distractūrum | distractūrī | distractūrae | distractūra | |
| genitive | distractūrī | distractūrae | distractūrī | distractūrōrum | distractūrārum | distractūrōrum | |
| dative | distractūrō | distractūrae | distractūrō | distractūrīs | |||
| accusative | distractūrum | distractūram | distractūrum | distractūrōs | distractūrās | distractūra | |
| ablative | distractūrō | distractūrā | distractūrō | distractūrīs | |||
| vocative | distractūre | distractūra | distractūrum | distractūrī | distractūrae | distractūra | |