distrahendus
Latin
Etymology
Future passive participle of distrahō.
Participle
distrahendus (feminine distrahenda, neuter distrahendum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | distrahendus | distrahenda | distrahendum | distrahendī | distrahendae | distrahenda | |
| genitive | distrahendī | distrahendae | distrahendī | distrahendōrum | distrahendārum | distrahendōrum | |
| dative | distrahendō | distrahendae | distrahendō | distrahendīs | |||
| accusative | distrahendum | distrahendam | distrahendum | distrahendōs | distrahendās | distrahenda | |
| ablative | distrahendō | distrahendā | distrahendō | distrahendīs | |||
| vocative | distrahende | distrahenda | distrahendum | distrahendī | distrahendae | distrahenda | |