distraktar

Ido

Etymology

Borrowed from English distract.

Verb

distraktar (present tense distraktas, past tense distraktis, future tense distraktos, imperative distraktez, conditional distraktus)

  1. (transitive) to distract, divert the attention of
  2. (transitive, figurative) to amuse

Conjugation

Conjugation of distraktar
present past future
infinitive distraktar distraktir distraktor
tense distraktas distraktis distraktos
conditional distraktus
imperative distraktez
adjective active participle distraktanta distraktinta distraktonta
adverbial active participle distraktante distraktinte distraktonte
nominal
active participle
singular distraktanto distraktinto distraktonto
plural distraktanti distraktinti distraktonti
adjective passive participle distraktata distraktita distraktota
adverbial passive participle distraktate distraktite distraktote
nominal
passive participle
singular distraktato distraktito distraktoto
plural distraktati distraktiti distraktoti

Synonyms