distributurus
Latin
Etymology
Future active participle of distribuō.
Participle
distribūtūrus (feminine distribūtūra, neuter distribūtūrum); first/second-declension participle
- about to distribute
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | distribūtūrus | distribūtūra | distribūtūrum | distribūtūrī | distribūtūrae | distribūtūra | |
| genitive | distribūtūrī | distribūtūrae | distribūtūrī | distribūtūrōrum | distribūtūrārum | distribūtūrōrum | |
| dative | distribūtūrō | distribūtūrae | distribūtūrō | distribūtūrīs | |||
| accusative | distribūtūrum | distribūtūram | distribūtūrum | distribūtūrōs | distribūtūrās | distribūtūra | |
| ablative | distribūtūrō | distribūtūrā | distribūtūrō | distribūtūrīs | |||
| vocative | distribūtūre | distribūtūra | distribūtūrum | distribūtūrī | distribūtūrae | distribūtūra | |