districo

See also: districò

Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdis.tri.ko/, (traditional) /disˈtri.ko/[1]
  • Rhymes: -istriko, (traditional) -iko
  • Hyphenation: dì‧stri‧co, (traditional) di‧strì‧co

Verb

districo

  1. first-person singular present indicative of districare

References

  1. ^ districo in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)

Anagrams