distructibil
Romanian
Etymology
Borrowed from French destructible or Italian distructibile.
Adjective
distructibil m or n (feminine singular distructibilă, masculine plural distructibili, feminine and neuter plural distructibile)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | distructibil | distructibilă | distructibili | distructibile | |||
| definite | distructibilul | distructibila | distructibilii | distructibilele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | distructibil | distructibile | distructibili | distructibile | |||
| definite | distructibilului | distructibilei | distructibililor | distructibilelor | ||||