disturbaturus

Latin

Etymology

Future active participle of disturbō.

Participle

disturbātūrus (feminine disturbātūra, neuter disturbātūrum); first/second-declension participle

  1. about to disturb

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative disturbātūrus disturbātūra disturbātūrum disturbātūrī disturbātūrae disturbātūra
genitive disturbātūrī disturbātūrae disturbātūrī disturbātūrōrum disturbātūrārum disturbātūrōrum
dative disturbātūrō disturbātūrae disturbātūrō disturbātūrīs
accusative disturbātūrum disturbātūram disturbātūrum disturbātūrōs disturbātūrās disturbātūra
ablative disturbātūrō disturbātūrā disturbātūrō disturbātūrīs
vocative disturbātūre disturbātūra disturbātūrum disturbātūrī disturbātūrae disturbātūra