disturbaturus
Latin
Etymology
Future active participle of disturbō.
Participle
disturbātūrus (feminine disturbātūra, neuter disturbātūrum); first/second-declension participle
- about to disturb
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | disturbātūrus | disturbātūra | disturbātūrum | disturbātūrī | disturbātūrae | disturbātūra | |
| genitive | disturbātūrī | disturbātūrae | disturbātūrī | disturbātūrōrum | disturbātūrārum | disturbātūrōrum | |
| dative | disturbātūrō | disturbātūrae | disturbātūrō | disturbātūrīs | |||
| accusative | disturbātūrum | disturbātūram | disturbātūrum | disturbātūrōs | disturbātūrās | disturbātūra | |
| ablative | disturbātūrō | disturbātūrā | disturbātūrō | disturbātūrīs | |||
| vocative | disturbātūre | disturbātūra | disturbātūrum | disturbātūrī | disturbātūrae | disturbātūra | |