disturbatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of disturbō.

Participle

disturbātus (feminine disturbāta, neuter disturbātum); first/second-declension participle

  1. disturbed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative disturbātus disturbāta disturbātum disturbātī disturbātae disturbāta
genitive disturbātī disturbātae disturbātī disturbātōrum disturbātārum disturbātōrum
dative disturbātō disturbātae disturbātō disturbātīs
accusative disturbātum disturbātam disturbātum disturbātōs disturbātās disturbāta
ablative disturbātō disturbātā disturbātō disturbātīs
vocative disturbāte disturbāta disturbātum disturbātī disturbātae disturbāta