disviati

Italian

Etymology 1

Pronunciation

  • IPA(key): /diz.viˈa.ti/[1]
  • Rhymes: -ati
  • Hyphenation: di‧svi‧à‧ti

Participle

disviati m pl

  1. masculine plural of disviato

Etymology 2

Pronunciation

  • IPA(key): /dizˈvi.a.ti/
  • Rhymes: -iati
  • Hyphenation: di‧svì‧a‧ti

Verb

disviati

  1. second-person singular imperative of disviarsi

References

  1. ^ avviare in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)