diutsc

Middle High German

Alternative forms

  • diutisch, diutsch, tiutsch, tiusch

Etymology

    From Old High German diutisk, from Proto-West Germanic *þiudisk, from Proto-Germanic *þiudiskaz.

    Pronunciation

    • IPA(key): /ˈdyːtʃ/

    Adjective

    diutsc

    1. German, Germanic

    Declension

    Positive forms of diutsc
    singular plural
    masculine feminine neuter nonneuter neuter
    strong declension nominative diutscer diutsciu diutsceȥ diutsce diutsciu
    genitive diutsces diutscer(e) diutsces diutscer(e)
    dative diutscem(e) diutscer(e) diutscem(e) diutscen
    accusative diutscen diutsce diutsceȥ diutsce diutsciu
    weak declension nominative dër diutsce diu diutsce daȥ diutsce die diutscen diu diutscen
    genitive dës diutscen dër diutscen dës diutscen dër diutscen
    dative dëm diutscen dër diutscen dëm diutscen dën diutscen
    accusative dën diutscen die diutscen daȥ diutsce die diutscen diu diutscen

    Descendants