diutsc
Middle High German
Alternative forms
- diutisch, diutsch, tiutsch, tiusch
Etymology
From Old High German diutisk, from Proto-West Germanic *þiudisk, from Proto-Germanic *þiudiskaz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdyːtʃ/
Adjective
diutsc
Declension
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | nonneuter | neuter | ||
| strong declension | nominative | diutscer | diutsciu | diutsceȥ | diutsce | diutsciu |
| genitive | diutsces | diutscer(e) | diutsces | diutscer(e) | ||
| dative | diutscem(e) | diutscer(e) | diutscem(e) | diutscen | ||
| accusative | diutscen | diutsce | diutsceȥ | diutsce | diutsciu | |
| weak declension | nominative | dër diutsce | diu diutsce | daȥ diutsce | die diutscen | diu diutscen |
| genitive | dës diutscen | dër diutscen | dës diutscen | dër diutscen | ||
| dative | dëm diutscen | dër diutscen | dëm diutscen | dën diutscen | ||
| accusative | dën diutscen | die diutscen | daȥ diutsce | die diutscen | diu diutscen | |