divagandus
Latin
Etymology
Future passive participle of dīvagor
Participle
dīvagandus (feminine dīvaganda, neuter dīvagandum); first/second-declension participle
- which is to be wandered
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dīvagandus | dīvaganda | dīvagandum | dīvagandī | dīvagandae | dīvaganda | |
| genitive | dīvagandī | dīvagandae | dīvagandī | dīvagandōrum | dīvagandārum | dīvagandōrum | |
| dative | dīvagandō | dīvagandae | dīvagandō | dīvagandīs | |||
| accusative | dīvagandum | dīvagandam | dīvagandum | dīvagandōs | dīvagandās | dīvaganda | |
| ablative | dīvagandō | dīvagandā | dīvagandō | dīvagandīs | |||
| vocative | dīvagande | dīvaganda | dīvagandum | dīvagandī | dīvagandae | dīvaganda | |