diversicolor
Latin
Etymology
From diversus (“unlike, diverse”) + color (“colour”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [diː.wɛrˈsɪ.kɔ.ɫɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪i.verˈsiː.ko.lor]
Adjective
dīversicolor (genitive dīversicolōris); third-declension one-termination adjective
Declension
Third-declension one-termination adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | dīversicolor | dīversicolōrēs | dīversicolōria | ||
genitive | dīversicolōris | dīversicolōrium | |||
dative | dīversicolōrī | dīversicolōribus | |||
accusative | dīversicolōrem | dīversicolor | dīversicolōrēs | dīversicolōria | |
ablative | dīversicolōrī | dīversicolōribus | |||
vocative | dīversicolor | dīversicolōrēs | dīversicolōria |
References
- “diversicolor”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- diversicolor in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.