divexandus
Latin
Etymology
Future passive participle of dīvexō.
Participle
dīvexandus (feminine dīvexanda, neuter dīvexandum); first/second-declension participle
- which is to be harassed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dīvexandus | dīvexanda | dīvexandum | dīvexandī | dīvexandae | dīvexanda | |
| genitive | dīvexandī | dīvexandae | dīvexandī | dīvexandōrum | dīvexandārum | dīvexandōrum | |
| dative | dīvexandō | dīvexandae | dīvexandō | dīvexandīs | |||
| accusative | dīvexandum | dīvexandam | dīvexandum | dīvexandōs | dīvexandās | dīvexanda | |
| ablative | dīvexandō | dīvexandā | dīvexandō | dīvexandīs | |||
| vocative | dīvexande | dīvexanda | dīvexandum | dīvexandī | dīvexandae | dīvexanda | |