diviziune
Romanian
Etymology
Borrowed from French division. Doublet of divizie.
Noun
diviziune f (plural diviziuni)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | diviziune | diviziunea | diviziuni | diviziunile | |
| genitive-dative | diviziuni | diviziunii | diviziuni | diviziunilor | |
| vocative | diviziune, diviziuneo | diviziunilor | |||