divulgatio
Latin
Etymology
From dīvulgō (“publish, divulge”) + -tiō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [diː.wʊɫˈɡaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪i.vulˈɡat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
dīvulgātiō f (genitive dīvulgātiōnis); third declension
- A publishing or spreading about; divulgation.
Declension
Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dīvulgātiō | dīvulgātiōnēs |
genitive | dīvulgātiōnis | dīvulgātiōnum |
dative | dīvulgātiōnī | dīvulgātiōnibus |
accusative | dīvulgātiōnem | dīvulgātiōnēs |
ablative | dīvulgātiōne | dīvulgātiōnibus |
vocative | dīvulgātiō | dīvulgātiōnēs |
Related terms
Descendants
- Catalan: divulgació
- English: divulgation
- French: divulgation
- Galician: divulgación
- Italian: divulgazione
- Portuguese: divulgação
- Romanian: divulgație
- Spanish: divulgación
References
- “divulgatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- divulgatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.