dizipulu
Basque
Etymology
Borrowed from Spanish discípulo.
Pronunciation
- Rhymes: -ulu, -u
- Hyphenation: di‧zi‧pu‧lu
Noun
dizipulu anim
Declension
| indefinite | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| absolutive | dizipulu | dizipulua | dizipuluak |
| ergative | dizipuluk | dizipuluak | dizipuluek |
| dative | dizipuluri | dizipuluari | dizipuluei |
| genitive | dizipuluren | dizipuluaren | dizipuluen |
| comitative | dizipulurekin | dizipuluarekin | dizipuluekin |
| causative | dizipulurengatik | dizipuluarengatik | dizipuluengatik |
| benefactive | dizipulurentzat | dizipuluarentzat | dizipuluentzat |
| instrumental | dizipuluz | dizipuluaz | dizipuluez |
| inessive | dizipulurengan | dizipuluarengan | dizipuluengan |
| locative | — | — | — |
| allative | dizipulurengana | dizipuluarengana | dizipuluengana |
| terminative | dizipulurenganaino | dizipuluarenganaino | dizipuluenganaino |
| directive | dizipulurenganantz | dizipuluarenganantz | dizipuluenganantz |
| destinative | dizipulurenganako | dizipuluarenganako | dizipuluenganako |
| ablative | dizipulurengandik | dizipuluarengandik | dizipuluengandik |
| partitive | dizipulurik | — | — |
| prolative | dizipulutzat | — | — |
Further reading
- “dizipulu”, in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy] (in Basque), Euskaltzaindia [Royal Academy of the Basque Language]
- “dizipulu”, in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], Euskaltzaindia, 1987–2005