dobânziu

Romanian

Etymology

From dobândă +‎ -iu.

Noun

dobânziu m (plural dobânzii)

  1. (obsolete) usurer, moneylender
    Synonym: cămătar

Declension

Declension of dobânziu
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative dobânziu dobânziuul dobânzii dobânziii
genitive-dative dobânziu dobânziuului dobânzii dobânziilor
vocative dobânziuule dobânziilor

References

  • dobânziu in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN