doczesny

Polish

Etymology

From do czasu +‎ -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /dɔˈt͡ʂɛs.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛsnɘ
  • Syllabification: do‧czes‧ny

Adjective

doczesny (not comparable, derived adverb docześnie)

  1. (religion) mundane, worldly (as opposed to divine or related to the afterlife)

Declension

Declension of doczesny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative doczesny doczesna doczesne docześni doczesne
genitive doczesnego doczesnej doczesnego doczesnych
dative doczesnemu doczesnej doczesnemu doczesnym
accusative doczesnego doczesny doczesną doczesne doczesnych doczesne
instrumental doczesnym doczesną doczesnym doczesnymi
locative doczesnym doczesnej doczesnym doczesnych

Further reading

  • doczesny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • doczesny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.