dolecieć

Polish

Etymology

From do- +‎ lecieć.

Pronunciation

  • IPA(key): /dɔˈlɛ.t͡ɕɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: do‧le‧cieć

Verb

dolecieć pf (imperfective dolatywać)

  1. (intransitive) to fly to, to reach by flying

Conjugation

Conjugation of dolecieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dolecieć
future tense 1st dolecę dolecimy
2nd dolecisz dolecicie
3rd doleci dolecą
impersonal doleci się
past tense 1st doleciałem,
-(e)m doleciał 		doleciałam,
-(e)m doleciała 		doleciałom,
-(e)m doleciało 		dolecieliśmy,
-(e)śmy dolecieli 		doleciałyśmy,
-(e)śmy doleciały
2nd doleciałeś,
-(e)ś doleciał 		doleciałaś,
-(e)ś doleciała 		doleciałoś,
-(e)ś doleciało 		dolecieliście,
-(e)ście dolecieli 		doleciałyście,
-(e)ście doleciały
3rd doleciał doleciała doleciało dolecieli doleciały
impersonal doleciano
conditional 1st doleciałbym,
bym doleciał 		doleciałabym,
bym doleciała 		doleciałobym,
bym doleciało 		dolecielibyśmy,
byśmy dolecieli 		doleciałybyśmy,
byśmy doleciały
2nd doleciałbyś,
byś doleciał 		doleciałabyś,
byś doleciała 		doleciałobyś,
byś doleciało 		dolecielibyście,
byście dolecieli 		doleciałybyście,
byście doleciały
3rd doleciałby,
by doleciał 		doleciałaby,
by doleciała 		doleciałoby,
by doleciało 		dolecieliby,
by dolecieli 		doleciałyby,
by doleciały
impersonal doleciano by
imperative 1st niech dolecę dolećmy
2nd doleć dolećcie
3rd niech doleci niech dolecą
anterior adverbial participle doleciawszy
verbal noun dolecenie

Further reading

  • dolecieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dolecieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.