dolu

See also: Appendix:Variations of "dolu"

Azerbaijani

Pronunciation

IPA^(key): [doˈɫu]
Audio: (file)
Hyphenation: do‧lu

Etymology 1

From Proto-Turkic *tōlu, from Proto-Turkic *tōl- (“to be full”).

Adjective

dolu (comparative daha dolu, superlative ən dolu, intensive dopdolu)

full
Antonym: boş
- 1925, Süleyman Sani Axundov, Nə Üçün [What for?]; republished as Süleyman Sani Axundov. Seçilmiş Əsərləri, Baku: Şərq-Qərb, 2005, page 276:
  9 yanvarda Peterburq küçələri işçilər və onların arvad-uşaqları ilə dolu idi.
  On January 9th, streets of St. Petersburg were full of workers and their wives and children.
plump, well-fed
Synonyms: see Thesaurus:kök

Derived terms

dolmaq (“to be filled”)
- doldurmaq (“to fill”)
- dolğun (“well-wed”)
- dolma (“dolma”)
doluluq (“fullness”)

Etymology 2

From Proto-Common Turkic *tolu.^[1]

Noun

dolu (definite accusative dolunu, plural dolular)

hail

Declension

Declension of *dolu*
	singular	plural
nominative	dolu	dolular
definite accusative	dolunu	doluları
dative	doluya	dolulara
locative	doluda	dolularda
ablative	doludan	dolulardan
definite genitive	dolunun	doluların

Possessive forms of *dolu*
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	dolum	dolularım
sənin (“your”)	dolun	doluların
onun (“his/her/its”)	dolusu	doluları
bizim (“our”)	dolumuz	dolularımız
sizin (“your”)	dolunuz	dolularınız
onların (“their”)	dolusu or doluları	doluları

	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	dolumu	dolularımı
sənin (“your”)	dolunu	dolularını
onun (“his/her/its”)	dolusunu	dolularını
bizim (“our”)	dolumuzu	dolularımızı
sizin (“your”)	dolunuzu	dolularınızı
onların (“their”)	dolusunu or dolularını	dolularını

	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	doluma	dolularıma
sənin (“your”)	doluna	dolularına
onun (“his/her/its”)	dolusuna	dolularına
bizim (“our”)	dolumuza	dolularımıza
sizin (“your”)	dolunuza	dolularınıza
onların (“their”)	dolusuna or dolularına	dolularına

	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	dolumda	dolularımda
sənin (“your”)	dolunda	dolularında
onun (“his/her/its”)	dolusunda	dolularında
bizim (“our”)	dolumuzda	dolularımızda
sizin (“your”)	dolunuzda	dolularınızda
onların (“their”)	dolusunda or dolularında	dolularında

	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	dolumdan	dolularımdan
sənin (“your”)	dolundan	dolularından
onun (“his/her/its”)	dolusundan	dolularından
bizim (“our”)	dolumuzdan	dolularımızdan
sizin (“your”)	dolunuzdan	dolularınızdan
onların (“their”)	dolusundan or dolularından	dolularından

	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	dolumun	dolularımın
sənin (“your”)	dolunun	dolularının
onun (“his/her/its”)	dolusunun	dolularının
bizim (“our”)	dolumuzun	dolularımızın
sizin (“your”)	dolunuzun	dolularınızın
onların (“their”)	dolusunun or dolularının	dolularının

References

^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*dolu”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8)‎^[1], Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Basque

Noun

dolu

grief

Czech

Pronunciation

IPA^(key): [ˈdolu]

Noun

dolu m

genitive/dative/locative singular of důl

Turkish

Etymology 1

From Ottoman Turkish طولو (“dolu”), from Proto-Turkic *tōlu, Proto-Turkic *tōl- (“to be full”).

Adjective

dolu

full

Antonyms

boş

Derived terms

doluluk

Etymology 2

From Proto-Common Turkic *tolu (“hail”).

Noun

dolu (definite accusative doluyu, plural dolular)

(meteorology) hail

[1] Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*dolu”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8)‎^[1], Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

[1]