donaturus

Latin

Etymology

Future active participle of dōnō.

Participle

dōnātūrus (feminine dōnātūra, neuter dōnātūrum); first/second-declension participle

  1. about to give

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dōnātūrus dōnātūra dōnātūrum dōnātūrī dōnātūrae dōnātūra
genitive dōnātūrī dōnātūrae dōnātūrī dōnātūrōrum dōnātūrārum dōnātūrōrum
dative dōnātūrō dōnātūrae dōnātūrō dōnātūrīs
accusative dōnātūrum dōnātūram dōnātūrum dōnātūrōs dōnātūrās dōnātūra
ablative dōnātūrō dōnātūrā dōnātūrō dōnātūrīs
vocative dōnātūre dōnātūra dōnātūrum dōnātūrī dōnātūrae dōnātūra