doniosłość
Polish
Etymology
From doniosły + -ość.[1] First attested in 1781.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /dɔˈɲɔ.swɔɕt͡ɕ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔswɔɕt͡ɕ
- Syllabification: do‧nio‧słość
Noun
doniosłość f
- (literary) importance, significance, weightiness (of great importance, playing an important role; great value or great importance of something)
- (obsolete, firearms) synonym of zasięg
Declension
Declension of doniosłość
| singular | |
|---|---|
| nominative | doniosłość |
| genitive | doniosłości |
| dative | doniosłości |
| accusative | doniosłość |
| instrumental | doniosłością |
| locative | doniosłości |
| vocative | doniosłości |
References
- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “doniosłość”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “doniosłość”, in Słownik języka polskiego
Further reading
- doniosłość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- doniosłość in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “doniosłość”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “doniosłość”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 508