doordronge
Dutch
Verb
doordronge
(
dated or formal
)
singular dependent-clause past subjunctive of
doordringen
(
“
to penetrate
(
intransitive
)
”
)
(
dated or formal
)
singular past subjunctive of
doordringen
(
“
to convince
”
)
Anagrams
doorgronde
,
dronge door