dopaść

Polish

Etymology

From do- +‎ paść.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdɔ.paɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔpaɕt͡ɕ
  • Syllabification: do‧paść

Verb

dopaść pf (imperfective dopadać)

  1. (transitive) to approach quickly, to run towards
  2. (transitive) to catch (e.g. a criminal), to catch up with, to nobble
    Synonym: dorwać

Conjugation

Conjugation of dopaść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dopaść
future tense 1st dopadnę dopadniemy
2nd dopadniesz dopadniecie
3rd dopadnie dopadną
impersonal dopadnie się
past tense 1st dopadłem,
-(e)m dopadł 		dopadłam,
-(e)m dopadła 		dopadłom,
-(e)m dopadło 		dopadliśmy,
-(e)śmy dopadli 		dopadłyśmy,
-(e)śmy dopadły
2nd dopadłeś,
-(e)ś dopadł 		dopadłaś,
-(e)ś dopadła 		dopadłoś,
-(e)ś dopadło 		dopadliście,
-(e)ście dopadli 		dopadłyście,
-(e)ście dopadły
3rd dopadł dopadła dopadło dopadli dopadły
impersonal dopadnięto
conditional 1st dopadłbym,
bym dopadł 		dopadłabym,
bym dopadła 		dopadłobym,
bym dopadło 		dopadlibyśmy,
byśmy dopadli 		dopadłybyśmy,
byśmy dopadły
2nd dopadłbyś,
byś dopadł 		dopadłabyś,
byś dopadła 		dopadłobyś,
byś dopadło 		dopadlibyście,
byście dopadli 		dopadłybyście,
byście dopadły
3rd dopadłby,
by dopadł 		dopadłaby,
by dopadła 		dopadłoby,
by dopadło 		dopadliby,
by dopadli 		dopadłyby,
by dopadły
impersonal dopadnięto by
imperative 1st niech dopadnę dopadnijmy
2nd dopadnij dopadnijcie
3rd niech dopadnie niech dopadną
passive adjectival participle dopadnięty dopadnięta dopadnięte dopadnięci dopadnięte
anterior adverbial participle dopadłszy
verbal noun dopadnięcie

Further reading

  • dopaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dopaść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.