dopełniacz
Polish
Etymology
From dopełniać (“to complement, complete, execute (a task)”) + -acz.
Pronunciation
- IPA(key): /dɔˈpɛw.ɲat͡ʂ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛwɲat͡ʂ
- Syllabification: do‧peł‧niacz
Noun
dopełniacz m inan
- (grammar) genitive
- (immunology) complement
- Synonym: aleksyna
Declension
Declension of dopełniacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dopełniacz | dopełniacze |
| genitive | dopełniacza | dopełniaczy |
| dative | dopełniaczowi | dopełniaczom |
| accusative | dopełniacz | dopełniacze |
| instrumental | dopełniaczem | dopełniaczami |
| locative | dopełniaczu | dopełniaczach |
| vocative | dopełniaczu | dopełniacze |
Related terms
Further reading
- dopełniacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dopełniacz in Polish dictionaries at PWN