dopomóc

Polish

Etymology

From do- +‎ pomóc.

Pronunciation

  • IPA(key): /dɔˈpɔ.mut͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔmut͡s
  • Syllabification: do‧po‧móc

Verb

dopomóc pf (imperfective dopomagać)

  1. (intransitive, literary) to assist, to help [with dative ‘someone’]
    Tak mi dopomóż Bóg. ― So help me God.

Conjugation

Conjugation of dopomóc pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dopomóc
future tense 1st dopomogę dopomożemy
2nd dopomożesz dopomożecie
3rd dopomoże dopomogą
impersonal dopomoże się
past tense 1st dopomogłem,
-(e)m dopomógł 		dopomogłam,
-(e)m dopomogła 		dopomogłom,
-(e)m dopomogło 		dopomogliśmy,
-(e)śmy dopomogli 		dopomogłyśmy,
-(e)śmy dopomogły
2nd dopomogłeś,
-(e)ś dopomógł 		dopomogłaś,
-(e)ś dopomogła 		dopomogłoś,
-(e)ś dopomogło 		dopomogliście,
-(e)ście dopomogli 		dopomogłyście,
-(e)ście dopomogły
3rd dopomógł dopomogła dopomogło dopomogli dopomogły
impersonal dopomożono
conditional 1st dopomógłbym,
bym dopomógł 		dopomogłabym,
bym dopomogła 		dopomogłobym,
bym dopomogło 		dopomoglibyśmy,
byśmy dopomogli 		dopomogłybyśmy,
byśmy dopomogły
2nd dopomógłbyś,
byś dopomógł 		dopomogłabyś,
byś dopomogła 		dopomogłobyś,
byś dopomogło 		dopomoglibyście,
byście dopomogli 		dopomogłybyście,
byście dopomogły
3rd dopomógłby,
by dopomógł 		dopomogłaby,
by dopomogła 		dopomogłoby,
by dopomogło 		dopomogliby,
by dopomogli 		dopomogłyby,
by dopomogły
impersonal dopomożono by
imperative 1st niech dopomogę dopomóżmy
2nd dopomóż dopomóżcie
3rd niech dopomoże niech dopomogą
anterior adverbial participle dopomógłszy
verbal noun dopomożenie

Further reading

  • dopomóc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dopomóc in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.