doporučit

Czech

Etymology

From do- +‎ poručit.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈdoporut͡ʃɪt]

Verb

doporučit pf (imperfective doporučovat)

  1. to recommend

Conjugation

Conjugation of doporučit
infinitive doporučit, doporučiti active adjective doporučivší


verbal noun doporučení passive adjective doporučený
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person doporučím doporučíme doporučme
2nd person doporučíš doporučíte doporuč doporučte
3rd person doporučí doporučí

The verb doporučit does not have present tense and the present forms are used to express future only.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate doporučil doporučili doporučen doporučeni
masculine inanimate doporučily doporučeny
feminine doporučila doporučena
neuter doporučilo doporučila doporučeno doporučena
transgressives present past
masculine singular doporučiv
feminine + neuter singular doporučivši
plural doporučivše

Further reading