dopustiv

Serbo-Croatian

Etymology

From dopustiti +‎ -iv.

Pronunciation

  • IPA(key): /dopǔstiʋ/
  • Hyphenation: do‧pu‧stiv

Adjective

dopùstiv (Cyrillic spelling допу̀стив, definite dopùstivī)

  1. permissible, allowable

Declension

indefinite forms
singular masculine feminine neuter
nominative dopustiv dopustiva dopustivo
genitive dopustiva dopustive dopustiva
dative dopustivu dopustivoj dopustivu
accusative inanimate
animate
dopustiv
dopustiva
dopustivu dopustivo
vocative dopustiv dopustiva dopustivo
locative dopustivu dopustivoj dopustivu
instrumental dopustivim dopustivom dopustivim
plural masculine feminine neuter
nominative dopustivi dopustive dopustiva
genitive dopustivih dopustivih dopustivih
dative dopustivim(a) dopustivim(a) dopustivim(a)
accusative dopustive dopustive dopustiva
vocative dopustivi dopustive dopustiva
locative dopustivim(a) dopustivim(a) dopustivim(a)
instrumental dopustivim(a) dopustivim(a) dopustivim(a)
definite forms
singular masculine feminine neuter
nominative dopustivi dopustiva dopustivo
genitive dopustivog(a) dopustive dopustivog(a)
dative dopustivom(u/e) dopustivoj dopustivom(u/e)
accusative inanimate
animate
dopustivi
dopustivog(a)
dopustivu dopustivo
vocative dopustivi dopustiva dopustivo
locative dopustivom(e/u) dopustivoj dopustivom(e/u)
instrumental dopustivim dopustivom dopustivim
plural masculine feminine neuter
nominative dopustivi dopustive dopustiva
genitive dopustivih dopustivih dopustivih
dative dopustivim(a) dopustivim(a) dopustivim(a)
accusative dopustive dopustive dopustiva
vocative dopustivi dopustive dopustiva
locative dopustivim(a) dopustivim(a) dopustivim(a)
instrumental dopustivim(a) dopustivim(a) dopustivim(a)