doręczyciel
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /dɔ.rɛnˈt͡ʂɘ.t͡ɕɛl/
Audio: (file) - Rhymes: -ɘt͡ɕɛl
- Syllabification: do‧rę‧czy‧ciel
Noun
doręczyciel m pers (female equivalent doręczycielka)
- deliveryman
- Synonym: listonosz
Declension
Declension of doręczyciel
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | doręczyciel | doręczyciele |
| genitive | doręczyciela | doręczycieli |
| dative | doręczycielowi | doręczycielom |
| accusative | doręczyciela | doręczycieli |
| instrumental | doręczycielem | doręczycielami |
| locative | doręczycielu | doręczycielach |
| vocative | doręczycielu | doręczyciele |
Derived terms
adjective
- doręczycielski
Related terms
Further reading
- doręczyciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- doręczyciel in Polish dictionaries at PWN