dorywczy

Polish

Etymology

Ultimately from dorywać +‎ -czy.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /dɔˈrɘf.t͡ʂɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘft͡ʂɘ
  • Syllabification: do‧ryw‧czy

Adjective

dorywczy (not comparable, derived adverb dorywczo)

  1. occasional, intermittent, sporadic, casual

Declension

Declension of dorywczy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative dorywczy dorywcza dorywcze dorywczy dorywcze
genitive dorywczego dorywczej dorywczego dorywczych
dative dorywczemu dorywczej dorywczemu dorywczym
accusative dorywczego dorywczy dorywczą dorywcze dorywczych dorywcze
instrumental dorywczym dorywczą dorywczym dorywczymi
locative dorywczym dorywczej dorywczym dorywczych

References

  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “dorywczy”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Further reading

  • dorywczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dorywczy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.