dotans
Latin
Etymology
Present participle of dōtō.
Participle
dōtāns (genitive dōtantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | dōtāns | dōtantēs | dōtantia | ||
| genitive | dōtantis | dōtantium | |||
| dative | dōtantī | dōtantibus | |||
| accusative | dōtantem | dōtāns | dōtantēs dōtantīs |
dōtantia | |
| ablative | dōtante dōtantī1 |
dōtantibus | |||
| vocative | dōtāns | dōtantēs | dōtantia | ||
1When used purely as an adjective.