dowcip

Polish

Etymology

Borrowed from Czech dovtip.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdɔ.ft͡ɕip/, /ˈdɔf.t͡ɕip/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔft͡ɕip
  • Syllabification: do‧wcip, dow‧cip

Noun

dowcip m inan (diminutive dowcipek)

  1. joke (amusing story)
    Synonyms: anegdota, figiel, kawał, żart
  2. joke (root issue)
  3. (dated) wit (spoken humour)
  4. (archaic) reason, cleverness, wit

Declension

Derived terms

adjective
adverb
verb

References

  1. ^ Mieczysław Basaj, Janusz Siatkowski (2006) “dowcip”, in Bohemizmy w języku polskim: Słownik (in Polish), Warsaw: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, →ISBN, page 50

Further reading

  • dowcip in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dowcip in Polish dictionaries at PWN