dowcip
Polish
Etymology
Borrowed from Czech dovtip.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdɔ.ft͡ɕip/, /ˈdɔf.t͡ɕip/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔft͡ɕip
- Syllabification: do‧wcip, dow‧cip
Noun
dowcip m inan (diminutive dowcipek)
- joke (amusing story)
- joke (root issue)
- (dated) wit (spoken humour)
- (archaic) reason, cleverness, wit
Declension
Declension of dowcip
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dowcip | dowcipy |
genitive | dowcipu | dowcipów |
dative | dowcipowi | dowcipom |
accusative | dowcip | dowcipy |
instrumental | dowcipem | dowcipami |
locative | dowcipie | dowcipach |
vocative | dowcipie | dowcipy |
Derived terms
adjective
adverb
verb
- dowcipkować impf
References
- ^ Mieczysław Basaj, Janusz Siatkowski (2006) “dowcip”, in Bohemizmy w języku polskim: Słownik (in Polish), Warsaw: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, →ISBN, page 50