drotin
Old Swedish
Etymology
From Old Norse dróttinn (“lord, leader”), from drótt (“people, tribe, nation”).
Noun
drōtin m
Declension
Declension of drōtiner (strong a-stem)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | drōtiner | drōtinrin | drōtinar | drōtinanir, drōtinaner |
| accusative | drōtin | drōtinin | drōtina | drōtinana |
| dative | drōtini, drōtine | drōtininum, drōtinenom | drōtinum, drōtinom | drōtinumin, drōtinomen |
| genitive | drōtins | drōtinsins | drōtina | drōtinanna |