drugaþ
Old English
Alternative forms
- drūgaþe, drūgoð, drūgoða
Etymology
From Proto-Germanic *drūgōþuz, equivalent to drȳġan + -aþ. Cognate with Middle Low German drȫgede, drügede, drȫchte.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdruː.ɡɑθ/, [ˈdruː.ɣɑθ]
Noun
drūgaþ f
Declension
Strong ō-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | drūgaþ | drūgaþa, drūgaþe |
| accusative | drūgaþe | drūgaþa, drūgaþe |
| genitive | drūgaþe | drūgaþa |
| dative | drūgaþe | drūgaþum |