dryckenskap

Swedish

Etymology

Compare Danish drukkenskab.

Noun

dryckenskap c

  1. drunkenness, with implied alcohol abuse
    ägna sig åt dryckenskap
    indulge in drunkenness
    vara hemfallen åt dryckenskap
    be given over to drunkenness

Usage notes

Somewhat old-fashioned or literary.

Declension

Declension of dryckenskap
nominative genitive
singular indefinite dryckenskap dryckenskaps
definite dryckenskapen dryckenskapens
plural indefinite
definite

See also

References