dušnik
Serbo-Croatian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *dušьnikъ. Compare Old Czech dušník.
Pronunciation
Noun
dùšnīk m anim (Cyrillic spelling ду̀шнӣк)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dušnik | dušnici |
| genitive | dušnika | dušnika |
| dative | dušniku | dušnicima |
| accusative | dušnika | dušnike |
| vocative | dušniče | dušnici |
| locative | dušniku | dušnicima |
| instrumental | dušnikom | dušnicima |
Further reading
- “dušnik”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025