dušnik

Serbo-Croatian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dušьnikъ. Compare Old Czech dušník.

Pronunciation

Noun

dùšnīk m anim (Cyrillic spelling ду̀шнӣк)

  1. (anatomy) trachea, windpipe

Declension

Declension of dušnik
singular plural
nominative dušnik dušnici
genitive dušnika dušnika
dative dušniku dušnicima
accusative dušnika dušnike
vocative dušniče dušnici
locative dušniku dušnicima
instrumental dušnikom dušnicima

Further reading

  • dušnik”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025