dubbelbindning

Swedish

Etymology

Compound of dubbel +‎ bindning.

Noun

dubbelbindning c

  1. (chemistry) double bond

Declension

Declension of dubbelbindning
nominative genitive
singular indefinite dubbelbindning dubbelbindnings
definite dubbelbindningen dubbelbindningens
plural indefinite dubbelbindningar dubbelbindningars
definite dubbelbindningarna dubbelbindningarnas

Further reading